Onlangs had ik een mooi gesprek met een ouder. Ze vertelde over de aanvaring met haar (puber) kind.
Als kinderen in de pubertijd komen, willen ze hun eigen pad gaan bewandelen. Je hebt al ouder niet altijd invloed meer. Ze zitten in de fase van hun eigen identiteit ontdekken. In deze fase is de 3e chakra in ontwikkeling. De derde chakra staat voor identiteit. Ze gaan steeds meer ontdekken wie ze zelf zijn. Hiervoor ruimte voor krijgen is ontzettend belangrijk voor de ontwikkeling. Er vinden allerlei veranderingen plaats. Ook in de hersenen. Het is ook zo dat de hersenen nog niet volledig ontwikkeld zijn in deze fase. Ze zijn pas volledig ontwikkeld op de leeftijd van 25 jaar. Goed om te weten.
Jij als ouder ziet deze veranderingen ook en je wil graag helpen. En/of ze behoeden van het maken van fouten, maar deze puber kinderen willen ook graag hun eigen fouten gaan maken. Dit is van belang voor de ontwikkeling. En dit geldt uiteraard niet alleen in de pubertijd.
In hoeverre kun je je kind dan loslaten?
Deze moeder vertelde over haar kind en zijn schoolwerk. Ze voorziet hem graag van adviezen. Heeft er een idee bij van hoe hij het aan zou moeten pakken en wat hiervoor een goede manier is.
Mogelijk herken je het wel. We doen het vaak als ouders: adviezen geven. Waarom doen we dit eigenlijk? We houden van ze en willen ze graag helpen.
Deze adviezen zijn echter vaak wel ongevraagd. En jouw kind zit hier wellicht niet echt op te wachten.
Tijdens het gesprek vertelde moeder dat ze graag had gewild dat ze zelf meer haar best had gedaan en er niet zo met de pet naar had gegooid, toen zij op de middelbare onderwijs zat. Ze wil graag voorkomen dat dit haar zoon hetzelfde gebeurt en probeert hem ervan te behoeden. Dit betekent dat ze graag wil dat haar zoon gaat doen, wat zij heeft laten liggen. Werkt dit zo denk je?
Dit noemen we nu spiegelgedrag.
Mooi he.. Wat we kunnen leren van onze kinderen? En mooi de inzichten van deze moeder.
Lieve mama’s en papa’s. We hebben allemaal zo onze eigen pijnen en het is logisch dat dingen als deze gebeuren. Het gebeurt ook vanuit een goed hart. Je wil het beste voor je kind, maar je kind bewandeld ook zijn eigen weg en leert van de ‘fouten’ die hij of zij maakt. En je kunt je afvragen: “Zijn dit eigenlijk wel fouten of zijn het levenslessen?”
Ik spreek regelmatig ouders die moeite hebben met het loslaten van hun kind(eren). Soms er veel teveel bovenop zitten, wat verstikkend kan werken voor het kind. Het kind heeft ruimte nodig om zich te kunnen ontwikkelen. Ouders geven feedback of adviezen. Willen dat het beter gaat met hun kind. Hebben hier verwachtingen bij, maar je kind doet het toch anders……Wat dan?
Laat je je kind dan zomaar volledig los?
Nee uiteraard niet. Je kind heeft jou nodig bij deze levenslessen. Laat je kind weten dat je er altijd bent voor hem of haar. Geef ze de ruimte om hun eigen neus te stoten, maar ben er als dit gebeurt. Erken emoties, stel gerust indien nodig, maar vooral: luister!! En heb vertrouwen. Je kind leert er echt van als het zijn neus stoot.
Het kan je helpen de kwaliteiten van je kind altijd in je achterhoofd te houden en de focus te hebben wat er goed gegaan is in iedere situatie, zodat je niet de focus gaat leggen op wat er niet goed gaat. Vaak te horen dat je het niet goed gedaan hebt, zal het zelfvertrouwen geen goed doen.
Stel je eens voor.. je hebt iets niet handig aangepakt en iemand zegt tegen je (bijvoorbeeld je partner): ‘Waarom heb je dat zo gedaan? Ik zou dat de volgende keer zo en zo doen.”
Hoe zou deze aankomen bij je? Zou je de volgende keer weer gemakkelijk naar deze persoon gaan met je verhaal?
Stel dat diegene gewoon naar je zou luisteren en geen oordelen zou hebben, maar gewoon luisteren, gerust stellen en er voor je zijn?
Hoe zou dit dan zijn?
En weet je.. we geven allemaal wel eens ongevraagd adviezen of komen in conflict met ons kind. Ben niet te streng voor jezelf. Je bent een goede ouder. Je kunt altijd weer de verbinding herstellen met je kind.
Ook de moeder in dit verhaal is een goede moeder.
Alleen al het gegeven dat ze zich zo wil inzetten voor haar kind, maakt haar een goede moeder.
